Dat de 21‑jarige chauffeur aan het stuur van een bijna 50 jaar oude vrachtwagen zit, is verrassend. Uiteindelijk was de LP al een oldtimer toen Lauritz Harms op de wereld kwam. Maar wie de familie leert kennen, begrijpt dit allemaal beter. Vader Uwe leeft al tientallen jaren een passie voor historische vrachtwagens, en Lauritz was er vanaf het begin bij. “Wanneer ik onderweg was, stond het kinderzitje op de begeleiderszetel”, herinnert Uwe Harms zich.

Toen hij 16 werd, wou de jongeman zijn eigen vrachtwagen restaureren. Maar geen vrachtwagen uit zijn eigen kinderdagen, dat zou de Actros van de eerste generatie geweest zijn – een LP uit de jaren 1970 moest het zijn. Nog voor Harms zijn autorijbewijs op zak had, stond een machine-groene LPS 2226 in de garage van de familie. Zodra het mogelijk was, haalde hij zijn rijbewijs klasse C. Zo kon hij al eens een ritje maken met een trekker van zijn vader, zonder lading. Zijn 21everjaardag was dan zo goed als een bevrijding: Eindelijk mocht Harms zonder beperkingen ook met een oplegger rijden.

De LPS 2226 is ondertussen nauwelijks nog te herkennen. De jongeman heeft de wachttijd tot het “juiste” rijbewijs dankzij zijn opleiding tot voertuigmechatronicus consequent gebruikt om te “sleutelen”!

Maar daar blijft het niet bij: de cabine verving Harms door de lange versie inclusief slaapgelegenheid. En zelfs aan het hart van de truck begon de oldtimerfan nog eens te sleutelen. “Een reparateur van versnellingsbakken had een OM 403 met slechts 9.000 bedrijfsuren die hij kon missen. Met de “Standmotor” had hij enkel zijn versnellingsbakken getest.” Toen ging de jonge Harms aan de slag en hij veranderde de 2226 in een 2232. Dat de correcte typeplaatjes ook nog te vinden waren – een erezaak. Lauritz Harms hecht er veel belang aan dat alles in originele look op elkaar is afgestemd.