Het jaar 1981 markeert het begin van een nieuw decennium, en “Mercedes‑Benz Transport” wil alles van nabij meemaken. Een terugblik op toen nieuwe vrachtwagens en spannende projecten.

Meteen bij de eerste uitgave nodigt de redactie van “Mercedes‑Benz Transport” haar lezers uit om “de nieuwe Mercedes‑Benz zware vrachtwagens van de jaren tachtig te leren kennen”. Bij de “bijeenkomst in Marseille” – zo de titel van het artikel – hebben meer dan 70 vakjournalisten uit heel Europa de gelegenheid om meerdere voertuigen van de 1625 S via de 2028 LS tot en met de 2223 met grote cabine te testen. “De lengte van het traject bedroeg 36,7 kilometer met hellingen tot tien procent. Geen van de journalisten miste de kans om een testrit te maken. De unanieme mening van de experts: ‘Daimler‑Benz AG is met haar nieuwe modellen klaar voor de toekomst’”, aldus het bericht.

Soms bestaat vooruitgang ook uit stilstand – een tijdige stilstand, om precies te zijn. Sinds 1981 zijn zware vrachtwagens uitgerust met een door Daimler‑Benz AG ontwikkelde veiligheidsnorm die sindsdien onmisbaar is geworden: het antiblokkeerremsysteem, kortweg ABS.

Meer dan 100 vakjournalisten reisden naar Rovaniemi in Finland om kennis te maken met het nieuwe systeem. De ontwikkeling ervan was veel complexer dan de oplossing voor personenauto’s. “Denk maar aan trekkers met opleggers en vrachtwagencombinaties, de grote verschillen in gewicht en belasting en de grote dynamische asbelastingen die het ABS moet aankunnen.” Loon naar werken: “De verdere ontwikkeling van remsystemen voor bedrijfsvoertuigen tot een volwaardig antiblokkeerremsysteem houdt niet alleen rekening met de meest extreme weers‑ en wegomstandigheden bij het remproces, maar ook met de bestuurder – ongeacht zijn kwaliteit”, aldus de toenmalige redactie.

Het Gutachtal in het Zwarte Woud is in 1981 het toneel van “een voorstelling die zijn gelijke niet kent. De acrobaten tussen hemel en aarde zijn eenvoudigweg bruggenbouwers”, aldus de redactie. “Twee mannen hurken op smalle ijzeren balken aan de rand van de afgrond, 94 meter boven de grond. Slechts gezekerd door touwen, zetten ze het volgende deel van de Gutachtalbrug in elkaar.” Zonder onderbreking rijden de vrachtwagens af en aan: “Betonmenger op Mercedes‑Benz‑chassis van het type 2224 B/6×4 resp. 2626 B/6×4. Betrouwbaarheid is de topprioriteit, niet alleen voor de groten.” Het betonstorten gebeurt in zogenaamde vrije prefab ter plaatse door middel van verplaatsbare bekistingen. Elke week wordt vier tot vijf meter brug “aangehecht” aan de reeds voltooide structuur.

“Transport” waardeert in 1981 ook de prestaties achter het stuur. Onder de titel “Haribo maakt chauffeurs blij” bericht het blad over de chauffeurs Wendorff en Susen. De twee medewerkers van de zoetwarenfabrikant werden in Bonn door Mercedes‑Benz AG als kilometermiljonair onderscheiden. Wendorff en Susen waren met hun 1632 voor het bedrijf elke dag onderweg en legden in totaal meer dan een miljoen kilometer af – met de eerste motor, toen nog niet vanzelfsprekend. Zij ontvingen een oorkonde, een ereteken en een geschenk.

De “Ster voor Brussel” prijkt aan de hemel in juni 1981. De grootste draaibare Mercedes‑ster buiten Duitsland, waarvan het prototype in het Europacenter in Berlijn stond, werd op een dieplader van Stuttgart naar Brussel vervoerd. Met behulp van een kraan bereikt hij zijn plaats – op een hoogte van 122 meter op het dak van het Internationaal Rogiercentrum.