„Mercedes‑Benz Transport” z 1982 roku donosi: „Ameryka Północna jest największym rynkiem pojazdów użytkowych na świecie, i to właśnie tutaj Daimler‑Benz AG w ostatnich latach dokłada coraz większych starań, aby także w tej części świata ugruntować swoją reputację najważniejszego producenta pojazdów do transportu ciężkich ładunków”. W dalszej części można było przeczytać: „Warunki użytkowania są tak zróżnicowane, jak wielkie są Stany Zjednoczone. Podczas gdy ciężarówki Mercedes‑Benz o średniej ładowności są idealne dla sektora dystrybucyjnego, w transporcie dalekobieżnym wykorzystywane są wielkie, ciężkie amerykańskie ciężarówki”. Noszą one nazwę Freightliner Trucks – ta marka została rok wcześniej wykupiona przez Daimler‑Benz AG.

Gdy kierowcy zakładu metalurgicznego Olsberg z Essen wyruszają w drogę do Kassel, zaczyna się prawdziwy wyścig z czasem. Na powierzchni ładunkowej ciężarówki Mercedes‑Benz 2632 6×4 znajdują się cztery kadzie z płynnym aluminium, które podczas 3,5‑godzinnej jazdy nie może schłodzić się poniżej temperatury topnienia. Kierowcy zachowują spokój. „Doceniają niezawodność, lekkość prowadzenia pojazdu, […] doskonałą moc silnika, która pozwala bez trudu pokonywać również długie wzniesienia” – donosi redakcja. Uspokajająco działało także wyjątkowe jak na tamte czasy wyposażenie: na pokładzie zawsze znajdował się telefon samochodowy, który umożliwiał ostrzeganie kierowców o utrudnieniach w ruchu, objazdach i innych możliwych zakłóceniach.

Mercedes‑Benz 3328/8×4/4. Dla znawców to imponujący skrót, z którego wyraźnie wynika: to pojazdy przeznaczone przede wszystkim na eksport, ponieważ eksploatacja ciężarówek o dopuszczalnej masie całkowitej do 35 ton jest w Niemczech możliwa tylko za wyjątkowym zezwoleniem. „Natomiast w innych krajach pojazdy czteroosiowe o dopuszczalnej masie całkowitej do 35 t mogą być wykorzystywane w szczególnie ekonomiczny sposób, na przykład jako wywrotki lub pojazdy z nadwoziem kontenerowym. Produkcja odbywa się na odpowiedzialność Daimler‑Benz AG w firmie FBW‑Fahrzeug AG z siedzibą w Wetzikon w Szwajcarii” – pisze redakcja. W pojeździe zastosowano silnik o mocy 206 kW ze skrzynią biegów Ecosplit (16 zsynchronizowanych biegów do jazdy w przód). Redaktorzy są pewni sukcesu: „Wraz z nowym modelem 3328/8×4/4 przedsiębiorcy otrzymują pojazdy użytkowe, które ze względu na różnorodne możliwości zastosowania z pewnością spotkają się ze szczególnym zainteresowaniem”.

Również w 1982 r. istotną kwestią było zwiększenie opłacalności: „W obliczu stale rosnących kosztów paliwa konieczna staje się optymalizacja wykorzystania samochodu ciężarowego jako środka transportu” – pisze redakcja. I tak na przykład we współpracy z producentami zabudów powstały oryginalne rozwiązania dla pojazdów służących do przewozu towarów wielkogabarytowych i palet, takie jak kabina sypialna nad kierownicą czy nowe sprzęgi do przyczep.

Taki tytuł nosił reportaż poświęcony elektrowni wodnej wybudowanej i eksploatowanej wspólnie przez Brazylię i Paragwaj przy zaporze Itaipu. To monumentalna budowla, która wciąż bije rekordy: w 2016 roku wyprodukowano tam ponad 103 terawatogodziny energii elektrycznej. To więcej niż produkuje jakakolwiek inna elektrownia. Produkcja energii elektrycznej pokrywa 75% zapotrzebowania Paragwaju oraz 17% zapotrzebowania Brazylii.

Zapora ma 225 metrów wysokości, a wraz z zaporami ziemnymi i kamiennymi liczy aż siedem kilometrów długości. Turbiny zostały zaprojektowane dla przepływu wody na poziomie 70.000 metrów sześciennych na sekundę. Podczas budowy trzeba było przetransportować co najmniej 31 milionów metrów sześciennych wykopanych skał. „Zaopatrzenie placu budowy zapewniają w głównej mierze samochody ciężarowe korzystające z dobrze rozwiniętej sieci dróg” – pisze redakcja. „Około 300 samochodów ciężarowych marki Mercedes‑Benz do Brasil od samego początku dokonywało rzeczy niemal niemożliwych. Samej stali konstrukcyjnej zużyto około 220.000 ton, a miesięczne zapotrzebowanie na nią wynosiło prawie 10.000 ton. […] W Itaipu fascynujące są jednak nie tylko rozmiary całego przedsięwzięcia, ale także precyzja i punktualność, z jaką wykonano tutaj wszystkie prace”.

Absurdalny pomysł? Nieważne! Pięciu Szwajcarów nie dało się zniechęcić: w ramach popularnego niemieckiego telewizyjnego programu rozrywkowego wyznaczyli sobie następujące zadanie: „Założymy się, że uda nam się postawić ważącą prawie dziewięć ton ciężarówkę na czterech szklankach do piwa i nie stłuc żadnej z nich!” Partnera znaleźli w oddziale firmy Mercedes‑Benz w Hagen, który na potrzeby przygotowań udostępnił im ciężarówkę 1628 oraz halę. Następnie w telewizji odbyła się próba na żywo: „Decydujące znaczenie miało maksymalnie precyzyjne, równomierne opuszczenie siłowników hydraulicznych, aby już od pierwszego kontaktu szkła z oponą uzyskać zrównoważone obciążenie statyczne”. Nie zalecamy naśladować tego eksperymentu. Najważniejsze jednak, że zakład udało się wygrać!