Job in Tirol: Een team van Wacker GmbH transporteert enorme ladingen tot boven 2.000 meter hoogte.
Allemaal millimeterwerk.
Alexander Pfänder kijkt naar de berg voor zich: “Dit is zeker geen job als alle andere.” Bedoeld is de gigantische kipper van een dagbouwkieperwagen die hier de haarspeldbochten op moet. Het is het laatste transport van een opdracht waarbij Wacker GmbH uit Filderstadt de afgelopen maanden kippers en chassis van Bremerhaven tot in Zuid‑Tirol trok. Pas boven op 2.000 meter hoogte worden chassis en kipper gemonteerd.
Op de parkeerplaats beneden in het dal, waar Pfänder nu staat, zal het konvooi later op de avond de laatste tussenstop vóór de bergrit inlassen. Nu midden in de week is deze leeg. Met een combinatie van een oud tankstation en een wegrestaurant herinnert de parkeerplaats aan een soort Amerikaans restaurant. Een oldtimerwrak doet hier nog dienst als decoratiestuk. Een geliefd ontmoetingspunt voor motorrijders.
“De vrachtwagen wordt natuurlijk sterk belast. We hebben hier een extreem robuust voertuig nodig.”
Zes uur later: de lichten van het konvooi dompelen de parkeerplaats in oranje licht. De chauffeur Tobias Helbing controleert zijn lading nog een keer. De afgelegde 200 kilometer op de autosnelweg waren verder niet ingewikkeld. Begeleidende voertuigen hebben ervoor gezorgd dat er rondom de vrachtwagencombinatie voldoende plaats blijft. “We hebben twee rijstroken voor ons – de autosnelweg is werkelijk niet het probleem”, zegt Helbig. Maar nu zijn er sterke zenuwen nodig.
Op de 19 kilometer tot aan de bestemming liggen stukken met wel 16 procent stijging, daarnaast passages door dorpen en haarspeldbochten: De rit heeft het allemaal. “Bij iedereen van ons is permanent hoge concentratie vereist, vooral natuurlijk bij de chauffeur”, zegt planner Pfänder, die nu in een van de begeleidende voertuigen zit. “De vrachtwagen wordt natuurlijk sterk belast. We hebben hier een extreem robuust voertuig nodig.”
2000
meter hoog ligt het doel van het konvooi. Voor de Arocs 2663 geen probleem. Mens en machine hebben toch serieus werk.
Smalle bochten, nauwe doorgang in dorpskernen.
De eerste bocht rijdt de Arocs nog stapvoets. In de tweede is hij langzamer. Goed om te horen hoe de OM 473 werkt – de power van 460 kW is niet zonder geluid. Op het display vóór Helbig licht het symbool van de vloeistofkoppeling op. Die zal de komende 40 minuten nog vaker worden gebruikt. De vrachtwagencombinatie kruipt in de manoeuvreermodus door de bocht naar links. De steile wand aan de rand van de weg is nu zo dichtbij dat deze het complete zicht vanuit de cabine wegneemt. Het stuurwiel is bijna volledig ingeslagen. Een van de collega’s uit de busjes geeft via mobilofoon door hoeveel plaats er rechtsachter nog tot aan de wand is. Vooraan zijn het nu nog slechts een paar centimeter … Helbig grijnst: “Past. Is de laatste keer ook gelukt.” Alsof het altijd zo eenvoudig is.
Bomen, borden, natuurstenen muren.
Het is millimeterwerk dat het team hier transport na transport levert. De kipper is bijna zes meter breed, 18,50 meter lang, 4,30 meter hoog en 55 ton zwaar. En altijd weer komt er nog iets bij. Weer, duisternis, nieuwe obstakels … Vandaag werkt het weer tenminste mee, het is bijna zomer. Helbing: “Toen we de eerste ritten hier uitgevoerd hebben, ontstonden er wel eens kritiekere situaties. Sneeuw en ijs maken het niet gemakkelijker. Zelfs wind kan de rit beïnvloeden omdat de kipper dan een groot vlak vormt waarop de wind vrij spel heeft.”
Het konvooi bereikt het volgende dorp. Nog zo’n kritiek punt, het wordt alsmaar steiler. Een dak van een huis hangt over de weg. Weer millimeterwerk en alweer gaat het stapvoets vooruit. Meteen hierna verwacht het team dan een parcours van 400 meter bestaande uit bomen, borden en natuurstenen muren.
Aan het einde van het dorp blijft de vrachtwagen tot slot staan. Het hek aan een veepoort wordt tijdelijk weggenomen. Het is te hoog, 1,10 meter plaats heeft de lading tot aan de grond. Met een breedte van 5,90 meter steekt die ver boven de nu iets smallere rijweg uit.
Kilometer per kilometer gaat het via de haarspeldbochten omhoog – en ondertussen weer steil naar beneden. Helbing: “Ook weer zo’n situatie voor de vloeistofkoppeling, de rem heb ik hier niet nodig.”
Aan het einde van een intensieve werkdag bereikt de zevenassige combinatie de parkeerplaats waar de kipper de komende dagen op het chassis wordt gemonteerd. Door het open raam waait een frisse wind, het is hierboven wel tien graden kouder dan onderaan in het dal. Op de hellingen ligt nog sneeuw.
Morgen wordt afgekoppeld. Alexander Pfänder bedankt z’n team, de sfeer zit goed, de klus werd perfect uitgevoerd. Met Tobias Helbing spreekt hij kort over de komende week. Hij heeft hem en de Arocs in Noord‑Duitsland nodig. Dan gaat hij naar het hotel. Hij zal goed slapen.
Foto’s: Mathias Aletsee
Video: Martin Schneider‑Lau