Ο Rudolf Maier από τον Μέλανα Δρυμό οδηγεί το πρώτο Arocs μεταφοράς ξυλείας μεγάλου μήκους με MirrorCam και πίσω αρθρωτό τμήμα ratioplus της Doll.
Καθ’ οδόν με μια παγκόσμια καινοτομία.
Όπως συνηθίζει, ο Rudolf Maier πιάνει το αρθρωτό τμήμα που περιμένει στο πίσω μέρος του Arocs με την αρπάγη του γερανού. Με προσοχή αφήνει το διαξονικό όχημα στο έδαφος πίσω από το φορτηγό. Έπειτα, γραπώνει έναν από τους ογκώδεις κορμούς που κείτονται στην άκρη του δασικού μονοπατιού. Ανασηκώνει το τεράστιο κομμάτι ξύλου και το γέρνει προς την οδοντωτή προεξοχή του βραχίονα, γνωστή και ως «χτένι». Τώρα μπορεί να χρησιμοποιήσει τον κορμό, για να μανουβράρει το πίσω αρθρωτό τμήμα προς τα πίσω, στη σωστή θέση. Μπορεί να αρχίσει να φορτώνει τους υπόλοιπους κορμούς.
Ο Maier είναι προϊστάμενος σε μια εταιρεία μεταφοράς ξυλείας, την οποία έχει μαζί με δύο άλλους άντρες, από το Lierbach στον κεντρικό Μέλανα Δρυμό. Ο επιχειρηματίας-οδηγός είναι βιρτουόζος του γερανού. Με εντυπωσιακή ταχύτητα και ακρίβεια εκατοστού, περιστρέφει και αναποδογυρίζει τα ξύλα βάρους έως δύο τόνων, για να τα τοποθετήσει χωρίς κενά ανάμεσα στο όχημα ρυμούλκησης και το πίσω αρθρωτό τμήμα. Έτσι, στο τέλος της φόρτωσης, θα σχηματίζουν μια σταθερή ενιαία μονάδα, που μπορεί να μεταφερθεί με ασφάλεια στο πριονιστήριο.
«Πρέπει να έχεις αίσθηση του ξύλου, να ξέρεις από ποιο ακριβώς σημείο πρέπει να πιάσεις τον κορμό, πόσο βαρύς είναι και εάν ο γερανός μπορεί να τον σηκώσει ελεύθερα ή εάν θα χρειαστεί πιο περίπλοκη μεταφορά», εξηγεί ο 51χρονος. «Με κάποιους κορμούς, ακόμη κι ο γερανός φτάνει στα όριά του.»
Και ο παραμικρός ελιγμός εκτελείται με μαεστρία από τον προϊστάμενο της εταιρείας, ακόμη και όταν ο συνδυασμός οχημάτων κινείται στις στενές γωνίες του δάσους. Το βαρύ όχημα που κατεβαίνει τους χωματόδρομους μεταφέροντας ξυλεία μεγάλου μήκους είναι μια επιβλητική εικόνα: τα κίτρινα προειδοποιητικά φώτα στο μπροστινό και το πίσω τμήμα αναβοσβήνουν ρυθμικά. Με ακρίβεια εκατοστού, οι 40 τόνοι του Maier «αγκαλιάζουν» κάθε κλειστή στροφή. Το πίσω αρθρωτό τμήμα – που συνδέεται με το Arocs μόνο μέσω των κορμών και των λεπτών καλωδίων τροφοδοσίας – ακολουθεί πάντα με ακρίβεια το όχημα ρυμούλκησης, σαν να κινείται από κάποιο μαγικό χέρι.
Σύστημα διεύθυνσης με τηλεχειρισμό και λειτουργία track‑in‑track της Doll.
Ο υπερκατασκευαστής Doll σχεδίασε το πίσω αρθρωτό τμήμα με σύστημα διεύθυνσης τύπου ratioplus σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καρλσρούης. Μάλιστα, ο Rudolf Maier συμμετείχε στην ανάπτυξη, συγκεκριμένα, στις πρακτικές δοκιμές. «Το αυτόματο σύστημα διεύθυνσης με τηλεχειρισμό και λειτουργία track‑in‑track είναι τεράστια διευκόλυνση, ειδικά στο δάσος», εξηγεί ο Maier. Επιπλέον, για ασφάλεια, οτιδήποτε συμβαίνει στο περιβάλλον γύρω από το πίσω αρθρωτό τμήμα επιτηρείται με κάμερες. Έτσι, εάν κάποια γωνία είναι υπερβολικά στενή, ο οδηγός είναι σε θέση να ρυθμίσει με τηλεχειρισμό τους άξονες του ratioplus στη διάρκεια της διαδρομής έτσι, ώστε ο συρμός να καταφέρει να περάσει τη στροφή.
Ιδιαίτερο είναι, εκτός από το έξυπνο πίσω αρθρωτό τμήμα της Doll, και το όχημα ρυμούλκησης: Το καινούριο όχημα μεταφοράς ξυλείας μεγάλου μήκους του Rudolf Maier είναι το πρώτο του είδους, με υπερκατασκευή που βασίστηκε στο Arocs με MirrorCam. Το όχημα είναι εξοπλισμένο με το Multimedia Cockpit, το βελτιστοποιημένο σύστημα ελέγχου Tempomat και κιβωτίου ταχυτήτων Predictive Powertrain Control, καθώς και με το MirrorCam.
Στον Maier αρέσει πολύ ο ψηφιακός εσωτερικός καθρέφτης: «Το σύστημα δεν επηρεάζεται από τις ακαθαρσίες και το νερό. Από αυτήν την άποψη, είναι καλύτερο από έναν εσωτερικό καθρέφτη με κρύσταλλο. Επιπλέον, στο δάσος, οι μεγάλοι καθρέφτες πιέζονται συνήθως από κλαδιά. Αυτό δεν συμβαίνει με τους μικρούς βραχίονες καμερών του MirrorCam. Επίσης, μου αρέσει που η θέα από τα πλευρικά παράθυρα είναι ελεύθερη, αφού οι κάμερες είναι τοποθετημένες επάνω στην οροφή και δεν υπάρχουν καθρέφτες που εμποδίζουν την ορατότητα. Είναι τεράστια διευκόλυνση, ειδικά κατά τους ελιγμούς και στις στενές στροφές.»
Ο Maier επέλεξε ένα Arocs 2658 6×4 με αερανάρτηση και μεταξόνιο 3,90 μέτρων. Το όχημα κινείται από τον κορυφαίο κινητήρα OM 473 με κυβισμό 15,6 λίτρων, καθαρή ισχύ 425 kW και μέγιστη ροπή στρέψης 2.800 Nm. Με αυτά τα χαρακτηριστικά, ο συρμός τα καταφέρνει εύκολα και στις πιο απότομες ανηφόρες του Μέλανος Δρυμού.
«Το σύστημα δεν επηρεάζεται από βρωμιά και το νερό. Από αυτήν την άποψη, είναι καλύτερο από έναν εσωτερικό καθρέφτη με κρύσταλλο.»
Το καλύτερο όχημα για το δάσος και τον δρόμο.
Ο Maier αγοράζει φορτηγά Mercedes‑Benz από το 1989. Το Arocs είναι το δωδέκατο φορτηγό του με το αστέρι. Επειδή οι σύγχρονοι, ιδιαίτερα στιβαροί και οικονομικοί εξακύλινδροι εν σειρά κινητήρες έχουν μεγαλύτερο ύψος κατασκευής από τους προηγούμενους κινητήρες V, ο Maier ζήτησε από την εταιρεία Bickel που ανέλαβε τη μετασκευή να κάνει μια τομή στην οροφή. Έτσι, μπορεί να αφήνει τον γερανό Loglift, τύπου 251 με αντλία ρυθμιζόμενης παροχής, πάνω στην καμπίνα οδηγού, όταν το όχημα είναι φορτωμένο, χωρίς το ύψος να ξεπερνά τα 3,95 μέτρα.
«Υπάρχουν και γερανοί, που μπορούν να διπλώνονται πίσω από την καμπίνα οδηγού», λέει ο Maier. «Με αυτούς δεν είναι απαραίτητη η τομή. Όμως, αυτά τα μοντέλα είναι βαρύτερα και απαιτούν μεγαλύτερο χώρο κατασκευής. Άρα, θα έπρεπε να επιλέξω λιγότερο ωφέλιμο φορτίο και μακρύτερο μεταξόνιο, που είναι εις βάρος της ευκινησίας του οχήματος.»
Ο μεταφορέας απλώς ζητάει το καλύτερο όχημα για το δάσος και τον δρόμο. «Είμαι στο επάγγελμα πολύ καιρό και απλά δεν προτίθεμαι να κάνω συμβιβασμούς, που είναι εις βάρος της αποδοτικότητας και της ασφάλειας.» Οι πελάτες του, κυρίως πριονιστήρια, φορείς δασικής εκμετάλλευσης και έμποροι ξυλείας, επικροτούν αυτήν τη στάση. Διότι ξέρουν ότι ο Maier μεταφέρει πάντα την ξυλεία μεγάλου μήκους όπως έχουν συμφωνήσει.
Παλιότερα, στην εποχή των «Ολλανδικών ελάτων», η συγκεκριμένη ξυλεία μεταφερόταν με τεράστιες σχεδίες από τους παραποτάμους του Ρήνου στον Μέλανα Δρυμό μέχρι το Άμστερνταμ και χρησιμοποιούταν στη ναυπηγική. Σήμερα, η ξυλεία μεγάλου μήκους χρησιμοποιείται κατά κανόνα ως δομικό υλικό, παραδείγματος χάριν, για σκελετούς στεγών. «Τα δοκάρια των στεγών έχουν συνήθως μήκος πάνω από δέκα μέτρα και πρέπει να κατασκευάζονται από το ίδιο κομμάτι», εξηγεί ο Rudolf Maier, ο παππούς του οποίου ήταν επίσης μεταφορέας ξυλείας. «Οι κορμοί που μεταφέρω έχουν μήκος έως 20 μέτρα. Έτσι, το πριονιστήριο μπορεί να επιλέγει από τον μεγάλο κορμό το καλύτερο κομμάτι για τα δοκάρια.» Καθώς κάνει αυτή τη δήλωση, ξεφορτώνει τα ξύλα του στο πριονιστήριο Müller, στην κοιλάδα του Rench, στους πρόποδες του Μέλανος Δρυμού – με ασφάλεια και ταχύτητα, όπως αρμόζει σε έναν βιρτουόζο του γερανού.
Φωτογραφίες: Henrik Morlock
Βίντεο: Martin Schneider-Lau